Morogoro

Na twee volledige dagen in Morogoro zijn wij nu op weg naar het vliegveld van Dar Es Salaam om mijn moeder en tante op te pikken. De afgelopen twee dagen waren zeer indrukwekkend. Donderdag zijn we de Uluguru Mountains in gegaan. Na vorig jaar veel hikes overleefd te hebben dachten we dit ook wel 'even' te doen. Nou dat hebben we geweten. We werden om 07:00 opgehaald door onze gidsen Grayson en Omar. Het eerste stuk was gelijk een stuk omhoog. We liepen langs verschillende woningen waarbij we door iedereen vriendelijk werden begroet. Hoe hoger we kwamen, hoe meer wij ons verbaasden dat zo hoog nog mensen woonden die dus geregeld op en neer liepen. In tegenstelling tot in Noorwegen waarbij steile stukken worden afgewisseld met vlakke stukken of stukken naar beneden is de gehele hike een klim. Daarnaast was het ook gewoon 30 graden. Op een gegeven moment kregen we het daarom dus ook vrij zwaar. We begonnen onze kuiten te voelen. Maar wanneer je dan weer om je heenkijkt en de mooie uitzichten, mooie bomen en gewassen ziet, maakt dat een hoop goed. Na een aantal korte pauzes kwamen we na ongeveer 3uur klimmen aan bij het oerwoud. Eigenlijk begon het ergste hier pas. Hier moesten we echt met handen en voeten klauteren tussen de bomen en planten. Zo zwaar!!! Maar zo bijzonder toen we boven aan kwamen na 10km en 5uur. Op het hoogste punt brachten we onze gidsen wat Rotterdamse cultuur bij en zongen we samen 'hand in hand kameraden'. Die gidsen, die overigens top waren, hadden dus nergens last van hoor. Die liepen gewoon op hun afgetrapte sneakertjes rustig naar boven terwijl wij met onze hele hike outfit kapot gingen. Maar agh, hakuna matata, naar beneden zal vast minder erg zijn.. was het ook.... maar ook naar beneden is echt zwaar wanneer je benen compleet verzuurd zijn en je nog steeds goed moet opletten waar je je voeten neerzet. Na 22km en 9uur kwamen we weer bij ons hotel aan. Tot vandaag voelen we onze benen nog maar ondanks dat was het een geweldige en bijzondere dag!

Vrijdag zijn we opnieuw met Grayson op stap gegaan. Dit keer met het lokale openbaar vervoer, wat al een attractie op zich is. We stapten in een busje waar ongeveer 10plaatsen in zitten. Binnen een kwartier zaten er zo'n 30 mensen in en niet te vergeten nog zo'n 10 grote zakken met eten die van A naar B vervoerd moeten worden. Ben ik blij dat wij toeristen zijn want wij mochten voorin naast de chauffeur plaatsnemen. Na ongeveer een halfuur kwamen we aan bij de Masai markt. De Masai is een specifieke stam die zich in meerdere delen van Afrika bevindt. Ze zijn te herkennen aan hun aparte gekleurde gewaden. Op de markt zijn mooie lappen stof, sieraden en vlees te krijgen. Na de markt gaan we op bezoek bij een Masai familie. We worden verwelkomt door de vrouw des huizes, die als enige Engels spreekt. Zij geeft ons informatie over de cultuur en de tradities. Vervolgens vroeg ze of wij ook Masai kleding aan wilden doen. Een beetje apart maar uit respect deden we dit wel. Daar zaten we dan in onze rode en paarse gewaden. We kregen een hutje te zien waar zij in koken en slapen. Vervolgens liet de familie traditionele liedjes en dansen zien. Als afsluiting werden wij meegenomen naar de barbeque, die zich langs de weg bevindt. Hier worden groten stukken vlees op spiezen langs een vuurtje gebraden. Een echte unieke ervaring om een paar uur met zo'n gezin mee te mogen draaien. Zo krijg je nog eens echt wat mee van de cultuur!

Tot snel!

Annick & Jordy